Deze week hoorden we dat de maatregelen rondom het bestrijden van het coronavirus nog zeker weken gaan duren en waarschijnlijk langer... Hoe houdt een mens dan vertrouwen? En waaróp vertrouw je dan? En op wie?

Deze ongekende situatie vraagt leiderschap van een ieder van ons, in kleine kring, al is het maar leiderschap over je eigen leven. Een belangrijk onderdeel van leiderschap is vertrouwen houden. Geen gemakkelijke opgave, al helemaal niet  als je afhankelijk bent van anderen.
 
Deze veertigdagentijd staat het Bijbelboek Exodus op het alternatieve leesrooster.  Exodus 16 vertelt  het verhaal van het manna. De Israëlieten morren tegen Mozes, ze hebben honger en verlangen terug naar de vleespotten van Egypte.  God zegt daarop tegen Mozes dat hij zal zorgen voor genoeg brood voor elke dag. Niet meer, niet minder.
Voedsel is symbool voor opvoeding. Het manna is een symbool voor vertrouwen, want opgepot manna verrot.

Manna is een gave, geen prestatie. Manna leert ons te leven van verwondering, leert ons oog en oor te  hebben voor dat wat er echt toe doet, voor dat wat genoeg is om deze dag te leven en de ander dat ook te gunnen. Aangewezen zijn op het manna in de woestijn leert ons te vertragen, maakt ons solidair met elkaar én met de mensen die dagelijks lijden en alleen maar kunnen overleven. Doet ons beseffen hoe kwetsbaar we zijn; iets wat we in ons rijke Westen vaak vergeten.

Wanneer de Israëlieten  leven van het manna en op de zevende dag rust houden, is er zelfs genoeg manna voor de komende generatie ( Ex.16:32-34)…

Jorine de Klerk, kerkelijk werker ouderenpastoraat