De opstanding van Christus is een gebeuren, iets dat zich niet laat vangen in woorden of beelden. Toch raken we er niet over uitgepraat en vraagt het telkens opnieuw om verbeelding. Het is als met de liefde - eenmaal geraakt, vergeet je het nooit meer en blijf je er over denken en spreken, van zingen en dromen. Een bron van inspiratie die niet opdroogt.

De Italiaanse schilder Piero della Francesca (1412-1492) heeft de opstanding van Christus weergegeven op een onvergetelijke manier. Wie voor deze schildering staat, ervaart de opstanding, als gebeuren. Christus plaatst zijn been soeverein op de rand van het graf en kijkt je rechtstreeks aankijkt. Tussen Hem en jou in liggen slapende soldaten. Zij hielden de wacht, maar hebben het moment gemist. Christus kijkt je aan en lijkt - zonder verwijt - te zeggen: 'Zo gaat het, buiten je om, terwijl je slaapt, voltrekt zich de verandering, het wonder.'

De soldaten zullen weer wakker worden, maar de wereld is dan niet meer zoals zij was. Er is iets gebeurd. En wanneer ze het horen wat dat is, zullen ze geraakt worden. Zullen ze opstaan. De opstanding wordt werkelijkheid.

René Venema